İngiltere’nin batısındaki Herefordshire Eyaletinde geliştirildiği için bu adı almıştır. Irkın seleksiyon yoluyla ıslahına 1850 yıllarında başlanmıştır. Seleksiyonda sağlam konstitüsyon ve erken yaşlarda fazla adale gelişmesi esas alınmıştır. En çok İngiltere, Amerika Birleşik Devletleri, Avustralya ve Arjantin’de yoğun olarak yetiştirilen etçi ırktır.
Özellikleri:
Hereford ırkında vücut örtüsü kırmızı beyaz renktedir ancak baş beyazdır. Baştaki bu beyazlık karın alt bölgesine doğru uzanmaktadır. Ayakuçları ve kuyruk uçları beyazdır. Beyaz yüzlülük bütün herefordlarda dominanttır. Sırt çizgisi ve bacakların uç kısımları beyazdır. Gözlerini etrafında kırmızı bir halka olması arzu edilir. Bu halka gözleri güneş ışınlarının iritasyonunda korur. Deri kalın yumuşak olup yumuşak, kıvırcık ve orta uzunluktaki kılarla kaplıdır. Seleksiyon sonucu boynuzları bulunmamaktadır. Boynuzlu olanlarda boynuz yanlara doğru uzanmaktadır. Hereford etçi tipin bütün özelliklerini göstermektedir. Kısa ve kompact vücutlu ve yerden yapılıdır. Ergin erkekler 900 Kg – 1200 kg ağırlıktadırlar. Ergin dişiler ise ortalama 700 kg- 900 kg arasındadırlar. Düveler 18 ila 20 aylıkken sıfata gelirler ve 14-15 yaşlarına kadarda damızlık olarak kullanılırlar. Analık içgüdüleri kuvvetlidir. Yavruları emzirirken dişilerin kondisyonları düşmez, sütleri sağılmaz yemden istifade kabiliyetleri yüksektir. Ortalama günlük canlı ağırlık artışı 1400gr-1600gr dır. Bitkisel maddeleri ekonomik olarak yüksek kalitede ete çevirirler. Bu ırkın istenmeyen tek yönü etlerinin yağlı olasıdır. Mera besisinde et randımanı %50, ensantif beside ise %70’e kadar yükselebilir.
Daha çok ılıman iklimim sevreler ancak karasal iklimin hâkim olduğu bölgelere de adaptasyonu oldukça kolaydır. Bazı melezleşmelerde baba hat olarak kullanılmaktadır. Şuan birçok ülkede vazgeçilmeyen etçi bir ırktır.